चित्रभित्र आकाशमा

अदृश्य क्षितिजसामु
कोही उभिएर
अनन्त आकाशको संकुचन
च्यातिएरह‍ेछ अनि
केही खाेजिरहेछ
त्याे निलाे गहिराइमा ..
त्याे अपार साँधहीनताबीच,
जहाँ स्वयम् ऊ बिलाइरह‍ेछ ..
जहाँ सबै हराइरहेछन्
र जहाँ
हराउनु बाध्यता हो |
र ..त्यहाँ कोही
केही गुंजन
पछ्याइरहेछ
अनि मागिरहेछ
त्यो निर्वाध स्वतन्त्र उडान
जसलाई हुरीको वेग स्वीकार्य छ...
जसमा चट्याङ्गका हरेक गर्जन
पाखा पाखामा रेटिने
सारंगीका अाँसु बन्छन्
र ती अल्प पलका
उज्यालाहरू...क्षणिक झल्काहरू
कालरात्रिमा
त्यो अनिश्चित मार्गका
आसपासमा
बल्ने बत्तीहरू हुन् |
मुलायम बादालू स्पर्शबीच
त्यो सफर एक भ्रम हो ;
अवादलहरुबीच त्यो
एक क्रान्ति हो ...
जसमा सबै छन्
र कैयाैँ त्रसित छन्
जो कल्पिरहेछन्
माेडपारिका अनिश्चयहरु
जो साेचिरहेछन्
हाेडभित्रका परिचयहरु...
लक्ष्यको अर्थहीनतामा
उम्लिएका क्रोधहरू
क्लेष पाेतिएकाे
त्यो सजीव चित्रका
अवान्छित् टाटा हुन् |
तर कोही ..
चित्रभित्र आकाशमा ..
त्यो सपनीको अमुर्ततामा ..
आफैँलाई खाेजिरहेछ ,
बाँच्नुकाे अर्थ काेट्याइरहेछ|